Tot ziens Suriname!
Door: Kayla de Rooze
Blijf op de hoogte en volg Kayla
10 Juni 2013 | Suriname, Paramaribo
Hoi lieve mensen,
Na vijf maanden lange verhalen te plaatsen op waarbenjij.nu is dit mijn laatste verhaal over ons avontuur in Suriname.
Een maand geleden zijn mijn ouders en Tina naar huis gegaan. De afgelopen maand is voorbij gevlogen! We hebben onze laatste trip naar Apiapaati gedaan. Hier heb ik weinig over geschreven in mijn laatste verhaal maar de foto’s spraken voor zich, toch ;)?
De afgelopen maand zijn Dagmar en ik druk geweest met het afronden van onze minor.
We moesten op het laatste moment nog allerlei opdrachten inleveren , een toets maken, portfolio inleveren en een presentatie houden. En we kunnen trots vertellen dat het ons gelukt is. Zaterdag 9 juni hadden we onze eindpresentatie. Wel op zijn Surinaams natuurlijk. De presentaties moesten zo uitbundig en creatief mogelijk. De presentatie moest gaan over wat we allemaal geleerd hadden van onze Minor ECD. Ons groepje had bedacht om de beste opvoeding voor een kind vanaf de geboorte tot het achtste levensjaar in een toneelstuk over te brengen.
Na de presentaties sloten we op zijn Surinaams af met heel veel lekkere hapjes. Wij hadden zelf ook onze bijdrage geleverd en appeltaart gebakken. Gewoon Nederlandse appeltaart. Gelukkig viel hij in de smaak.
Niet hebben we alleen afscheid genomen van het vak ECD maar ook van Transculturele Pedagogiek en Culturele Antropologie hebben we ons tentamenbriefje ontvangen met een mooie waardering voor onze producten.
Afgelopen dinsdag hebben Dagmar en ik ook afscheid genomen op stage. We hadden snoepzakjes gekocht en daar een kaartje aan gehangen waar we een boodschap op hadden geschreven. Voor heel de groep hadden we een elastieken touw gekocht en voor onze mentor een lekkere reep chocolade.
Tijdens mijn laatste stagedag heb ik ook voor de laatste keer RT gegeven natuurlijk. De kinderen die RT kregen vonden het erg jammer dat ik weg ging. Gaande weg hadden we een goede band opgebouwd. De kinderen van mijn RT groepje kenden nog geen getallen en konden ook nog niet tellen. Hier heb ik me de afgelopen maanden op gefocust met een positief resultaat. Ze zouden nu kunnen beginnen aan het eerste rekenboekje van groep drie. Ik was bang dat als ik weg zou gaan er niks meer met de kinderen gedaan werd. Gelukkig heeft onze stageschool een juffrouw aangenomen die RT gaat geven. Ze heeft ons de laatste weken geobserveerd en kennisgemaakt met de kinderen die RT nodig hebben. Ze is een lieve juffrouw die de kinderen niet slaat en waarbij ik de kinderen met een gerust hart kan achterlaten.
Niet alleen had ik met de RT kinderen een goede band gekregen maar ook met de andere kinderen van mijn stageklas had ik een goede band gekregen. Omdat het toch mijn laatste stagedag was heb ik ze mijn haar laten invlechten. Dat wilden ze al een paar weken heel graag doen.
Dit was leuker voor de kinderen dan voor mij. Ze vlechten namelijk erg strak. Ik kreeg meteen een face lift. Toen ik thuis was heb ik een halve liter crème spoeling gebruikt, ze hadden zulke dunne vlechtjes gemaakt en er zo hard aan getrokken dat er nogal wat klitten waren ontstaan.
Dagmar haar haar hadden ze ook ingevlochten. We hebben dus een leuke laatste stagedag gehad!
Toen papa en mama er nog waren hadden Dagmar en ik onze laatste salsa les. We hebben nu ons Semi 3 diploma gehaald. Na onze salsa lessen zijn Dagmar en ik niet stil blijven zitten. We zijn gaan sporten! We hebben geprobeerd de Surinaamse kilo’s er af te schudden met onze billen. We hadden ons ingeschreven voor tien groepslessen. We konden kiezen uit onder andere steps, kickboxen en zumba. Toevallig kwamen de lessen van zumba goed uit om te volgen. Zumba is hier een tikkeltje extremer dan in Nederland. In elk pasje moesten we met onze billen schudden! De Surinaamse vrouwen kennen op dat gebied geen schaamte dus gingen heftig te keer. We konden natuurlijk niet op tegen de Surinaamse billen maar Dagmar en ik konden de dansjes aardig bijhouden. Ik denk dat we wel wat soepeler zijn geworden.
In deze laatste maand moesten we onze to do list ook afronden. Zo zijn we met onze huisgenoten naar het casino gegaan. Ik kan er niks van. Had zeventig SRD verlies gespeeld maar we hadden wel een hele leuke avond. We kregen namelijk gratis drankjes en ze kwamen langs met een hotdog! Dat maakt het verliezen toch minder pijnlijk.
Wat ook nog op ons lijstje stond was de vogeltjesmarkt. Op zondag ochtend (heel vroeg) staan de mannen ,die we normaal door de stad zien lopen met hun vogelkooitje op hun arm, op het onafhankelijkheidsplein. De zondag dat wij er waren, waren ze aan het trainen. Ze zetten dan de vogels allemaal bij elkaar op het plein, zodat ze wennen aan elkaar. De trainers staan dan tegen hun auto. Om half negen is de training voorbij. Een trainer vertelde ons dat er binnenkort een vogeltjes wedstrijd was. Dus afgelopen zondag zijn we nog een keer gegaan (heel vroeg) om de wedstrijd te zien. Er staan dan twee vogeltjes naast elkaar met ieder een bord naast zich. Bij dit bord stond dan een man met een krijtje. Hij turft hoe vaak de vogel getjilpt heeft. Erg spannend.
Op ons lijstje stond ook: Fietsen over de Suriname brug! Nou dat hebben we na vier en een halve maand uitstellen dan ook uiteindelijk gedaan. De brug heeft een helling van zes procent en is 45 meter hoog. Het was een hele klim maar we hebben het kunnen fietsen! Een maal boven hebben we genoten van het mooie uitzicht! En konden we ons voorbereiden op de afdaling! Dat was natuurlijk het leukste en makkelijkste om te doen!
Verder zijn we natuurlijk voor de laatste keer naar de bioscoop gegaan. Ik weet niet of ik dat al eens vernoemd heb maar Dagmar en ik zijn de afgelopen vijf maanden bijna elke dinsdag naar de bioscoop gegaan. We konden dan voor €2.50 naar de nieuwste films met lekkere zoete popcorn, een flesje drinken en een zakje M&M’s. Heerlijke avondjes waren dat.
Gisteren zijn Dagmar en ik samen met onze huisgenootjes naar White Beach gegaan. Het was een heerlijke dag. Lekker gezond, gezwommen, gegeten en gehangmatteerd.
We zijn er nu zeker van dat we met een bruin kleurtje terugkomen ;).
Vanmiddag worden we om 2 uur (Surinaamse tijd) door meneer Abrahams naar het vliegveld gebracht. Ons huisgenootje Eveline gaat mee om ons uit te zwaaien.
Om zes uur (Surinaamse tijd) stijgt ons vliegtuig op. Om half acht (Nederlandse tijd) landen we.
Ik heb erg veel zin om iedereen weer te zien. Het is wel een beetje dubbel hoor. Dagmar en ik hebben zo veel genoten van Suriname. We hebben leuke mensen leren kennen, mooie dingen gezien, gave dingen gedaan, heerlijk gegeten, lekker gedanst en het allerbelangrijkste, waarvoor we hier waren, we hebben veel geleerd!
Ik ben blij dat ik deze reis niet in mijn eentje heb gedaan. Ik heb erg veel genoten van mijn reisgenote en vriendin, Dagmar. We hebben alles samen gedaan, we waren een goed team! MI LOBI YU!
We hebben ook geboft met onze huisgenoten. Onze eerste huisgenoten Felix en Simone hebben ons goed wegwijs gemaakt. Onze huisgenoot Wannes zorgde voor de nodige Belgse grapjes. Onze laatste huisgenoten Eveline, Sarah en Victoria waren erg gezellig. We hebben veel uitstapjes samen gemaakt en vele avonden aan tafel een goed potje ligretto gespeeld.
Ons mooie leven in Suriname laten we vanmiddag achter ons. Gelukkig hebben we ERG veel foto’s en hebben Dagmar en ik een dagboek bijgehouden waarin we elke dag van ons leven in Suriname beschreven hebben. We kunnen dus volop nagenieten.
Dankjulliewel voor het lezen van mijn lange verhalen! Van mijn moeder hoorde ik dat veel mensen in Kloosterzande mijn verhalen volgen. Super leuk om dat te horen!
Dit was het laatste verhaal.
Tot snel!
Ik heb erg veel zin om jullie allemaal weer te zien!
En tot ziens Switi Sranan!
Liefs, Kayla
Na vijf maanden lange verhalen te plaatsen op waarbenjij.nu is dit mijn laatste verhaal over ons avontuur in Suriname.
Een maand geleden zijn mijn ouders en Tina naar huis gegaan. De afgelopen maand is voorbij gevlogen! We hebben onze laatste trip naar Apiapaati gedaan. Hier heb ik weinig over geschreven in mijn laatste verhaal maar de foto’s spraken voor zich, toch ;)?
De afgelopen maand zijn Dagmar en ik druk geweest met het afronden van onze minor.
We moesten op het laatste moment nog allerlei opdrachten inleveren , een toets maken, portfolio inleveren en een presentatie houden. En we kunnen trots vertellen dat het ons gelukt is. Zaterdag 9 juni hadden we onze eindpresentatie. Wel op zijn Surinaams natuurlijk. De presentaties moesten zo uitbundig en creatief mogelijk. De presentatie moest gaan over wat we allemaal geleerd hadden van onze Minor ECD. Ons groepje had bedacht om de beste opvoeding voor een kind vanaf de geboorte tot het achtste levensjaar in een toneelstuk over te brengen.
Na de presentaties sloten we op zijn Surinaams af met heel veel lekkere hapjes. Wij hadden zelf ook onze bijdrage geleverd en appeltaart gebakken. Gewoon Nederlandse appeltaart. Gelukkig viel hij in de smaak.
Niet hebben we alleen afscheid genomen van het vak ECD maar ook van Transculturele Pedagogiek en Culturele Antropologie hebben we ons tentamenbriefje ontvangen met een mooie waardering voor onze producten.
Afgelopen dinsdag hebben Dagmar en ik ook afscheid genomen op stage. We hadden snoepzakjes gekocht en daar een kaartje aan gehangen waar we een boodschap op hadden geschreven. Voor heel de groep hadden we een elastieken touw gekocht en voor onze mentor een lekkere reep chocolade.
Tijdens mijn laatste stagedag heb ik ook voor de laatste keer RT gegeven natuurlijk. De kinderen die RT kregen vonden het erg jammer dat ik weg ging. Gaande weg hadden we een goede band opgebouwd. De kinderen van mijn RT groepje kenden nog geen getallen en konden ook nog niet tellen. Hier heb ik me de afgelopen maanden op gefocust met een positief resultaat. Ze zouden nu kunnen beginnen aan het eerste rekenboekje van groep drie. Ik was bang dat als ik weg zou gaan er niks meer met de kinderen gedaan werd. Gelukkig heeft onze stageschool een juffrouw aangenomen die RT gaat geven. Ze heeft ons de laatste weken geobserveerd en kennisgemaakt met de kinderen die RT nodig hebben. Ze is een lieve juffrouw die de kinderen niet slaat en waarbij ik de kinderen met een gerust hart kan achterlaten.
Niet alleen had ik met de RT kinderen een goede band gekregen maar ook met de andere kinderen van mijn stageklas had ik een goede band gekregen. Omdat het toch mijn laatste stagedag was heb ik ze mijn haar laten invlechten. Dat wilden ze al een paar weken heel graag doen.
Dit was leuker voor de kinderen dan voor mij. Ze vlechten namelijk erg strak. Ik kreeg meteen een face lift. Toen ik thuis was heb ik een halve liter crème spoeling gebruikt, ze hadden zulke dunne vlechtjes gemaakt en er zo hard aan getrokken dat er nogal wat klitten waren ontstaan.
Dagmar haar haar hadden ze ook ingevlochten. We hebben dus een leuke laatste stagedag gehad!
Toen papa en mama er nog waren hadden Dagmar en ik onze laatste salsa les. We hebben nu ons Semi 3 diploma gehaald. Na onze salsa lessen zijn Dagmar en ik niet stil blijven zitten. We zijn gaan sporten! We hebben geprobeerd de Surinaamse kilo’s er af te schudden met onze billen. We hadden ons ingeschreven voor tien groepslessen. We konden kiezen uit onder andere steps, kickboxen en zumba. Toevallig kwamen de lessen van zumba goed uit om te volgen. Zumba is hier een tikkeltje extremer dan in Nederland. In elk pasje moesten we met onze billen schudden! De Surinaamse vrouwen kennen op dat gebied geen schaamte dus gingen heftig te keer. We konden natuurlijk niet op tegen de Surinaamse billen maar Dagmar en ik konden de dansjes aardig bijhouden. Ik denk dat we wel wat soepeler zijn geworden.
In deze laatste maand moesten we onze to do list ook afronden. Zo zijn we met onze huisgenoten naar het casino gegaan. Ik kan er niks van. Had zeventig SRD verlies gespeeld maar we hadden wel een hele leuke avond. We kregen namelijk gratis drankjes en ze kwamen langs met een hotdog! Dat maakt het verliezen toch minder pijnlijk.
Wat ook nog op ons lijstje stond was de vogeltjesmarkt. Op zondag ochtend (heel vroeg) staan de mannen ,die we normaal door de stad zien lopen met hun vogelkooitje op hun arm, op het onafhankelijkheidsplein. De zondag dat wij er waren, waren ze aan het trainen. Ze zetten dan de vogels allemaal bij elkaar op het plein, zodat ze wennen aan elkaar. De trainers staan dan tegen hun auto. Om half negen is de training voorbij. Een trainer vertelde ons dat er binnenkort een vogeltjes wedstrijd was. Dus afgelopen zondag zijn we nog een keer gegaan (heel vroeg) om de wedstrijd te zien. Er staan dan twee vogeltjes naast elkaar met ieder een bord naast zich. Bij dit bord stond dan een man met een krijtje. Hij turft hoe vaak de vogel getjilpt heeft. Erg spannend.
Op ons lijstje stond ook: Fietsen over de Suriname brug! Nou dat hebben we na vier en een halve maand uitstellen dan ook uiteindelijk gedaan. De brug heeft een helling van zes procent en is 45 meter hoog. Het was een hele klim maar we hebben het kunnen fietsen! Een maal boven hebben we genoten van het mooie uitzicht! En konden we ons voorbereiden op de afdaling! Dat was natuurlijk het leukste en makkelijkste om te doen!
Verder zijn we natuurlijk voor de laatste keer naar de bioscoop gegaan. Ik weet niet of ik dat al eens vernoemd heb maar Dagmar en ik zijn de afgelopen vijf maanden bijna elke dinsdag naar de bioscoop gegaan. We konden dan voor €2.50 naar de nieuwste films met lekkere zoete popcorn, een flesje drinken en een zakje M&M’s. Heerlijke avondjes waren dat.
Gisteren zijn Dagmar en ik samen met onze huisgenootjes naar White Beach gegaan. Het was een heerlijke dag. Lekker gezond, gezwommen, gegeten en gehangmatteerd.
We zijn er nu zeker van dat we met een bruin kleurtje terugkomen ;).
Vanmiddag worden we om 2 uur (Surinaamse tijd) door meneer Abrahams naar het vliegveld gebracht. Ons huisgenootje Eveline gaat mee om ons uit te zwaaien.
Om zes uur (Surinaamse tijd) stijgt ons vliegtuig op. Om half acht (Nederlandse tijd) landen we.
Ik heb erg veel zin om iedereen weer te zien. Het is wel een beetje dubbel hoor. Dagmar en ik hebben zo veel genoten van Suriname. We hebben leuke mensen leren kennen, mooie dingen gezien, gave dingen gedaan, heerlijk gegeten, lekker gedanst en het allerbelangrijkste, waarvoor we hier waren, we hebben veel geleerd!
Ik ben blij dat ik deze reis niet in mijn eentje heb gedaan. Ik heb erg veel genoten van mijn reisgenote en vriendin, Dagmar. We hebben alles samen gedaan, we waren een goed team! MI LOBI YU!
We hebben ook geboft met onze huisgenoten. Onze eerste huisgenoten Felix en Simone hebben ons goed wegwijs gemaakt. Onze huisgenoot Wannes zorgde voor de nodige Belgse grapjes. Onze laatste huisgenoten Eveline, Sarah en Victoria waren erg gezellig. We hebben veel uitstapjes samen gemaakt en vele avonden aan tafel een goed potje ligretto gespeeld.
Ons mooie leven in Suriname laten we vanmiddag achter ons. Gelukkig hebben we ERG veel foto’s en hebben Dagmar en ik een dagboek bijgehouden waarin we elke dag van ons leven in Suriname beschreven hebben. We kunnen dus volop nagenieten.
Dankjulliewel voor het lezen van mijn lange verhalen! Van mijn moeder hoorde ik dat veel mensen in Kloosterzande mijn verhalen volgen. Super leuk om dat te horen!
Dit was het laatste verhaal.
Tot snel!
Ik heb erg veel zin om jullie allemaal weer te zien!
En tot ziens Switi Sranan!
Liefs, Kayla
-
10 Juni 2013 - 13:39
Ria:
Ik heb je verhalen met plezier gelezen. -
10 Juni 2013 - 15:56
Opa En Oma Voet:
Hallo Kayla
Dit zal dan onze laatste reactie zijn weet dat Opa en ik heel veel genoten hebben van je verhalen; maar dat we toch ook weer wel blij zijn jou in levende lijve weer te zien. We kijken uit naar morgen.
Een goede reis en tot dan
Oma en Opa -
10 Juni 2013 - 15:59
Angelique De Veld:
Hey Kayla, bedankt voor al je leuke, grappige, mooie, interessante lange verhalen! Ik heb ze met veel plezier gelezen en hierdoor een goed beeld gekregen van Suriname.Fijn dat jullie alles voldoende hebben afgerond voor de PABO.Toch ook hard gewerkt dus naast het vele genieten daar. Wat een rijke ervaring, superleuk! Een hele goede reis en fijne thuiskomst gewenst! Groetjes van Angelique -
10 Juni 2013 - 17:51
Eveline:
Ik moest even nadenken wie Kayla de Rooze ook alweer was toen ik een waarbenjij mailtje kreeg over een nieuw reisverslag, maar nu herinner ik het me weer. Jij bent natuurlijk een van die rustige kamerbewoners van beneden. Het is goed dat ik via je blog gewaarschuwd ben dat je vertrekt, anders had ik je niet eens gemist misschien ;-) Nou, op naar de frikandel speciaal! -
10 Juni 2013 - 19:09
Judith:
Hey Kayla,
Ik wens je een hele goeie reis terug... misschien ben je er wel al hoor!! En ik ben benieuwd naar al je verhalen, hoop ze zo vlug mogelijk te horen.. zal vragen aan Erwin wanneer hij je een hele dag bij mij in de slagerij kan inroosteren!! haha!!
Tot snel!!
Groetjes Judith -
10 Juni 2013 - 20:21
Sabien & Dimitri:
Welkom terug in ons koude(re) en natte landje.
Nu even bekomen van jullie jetlag en daarna iedereen weer terugzien.
Bedankt voor de héérlijk lange verhalen en tot snel.
Groeten, Dimitri & Sabien. -
10 Juni 2013 - 20:22
Alexandra Maenhaut:
Hey Kayla,
Ik heb je verhalen met veel plezier gelezen.
Wat een mooie ervaring heb je daar opgedaan!
Hopelijk heb je een goede reis terug gehad.
Groetjes Alexandra -
12 Juni 2013 - 11:27
J. Theune:
Hallo Kayla
Nu ik dit schrijf denk ik dat je al op ned. bodem bent en het weer hier nog steeds niet wil zomeren
Dat zal voor jullie tegenvallen. Weer een mooi reisverslag van jullie afronding school en Suriname
Nog veel ondernomen en alles wat jullie wilden doen nog tot stand gekomen
Hebben jullie nu vakantie. ?? Fijn dat alles goed verlopen is daar en je ouders hebben gezien hoe jullie werk en leven er daar uitzag. Dat is altiojd leuk als je aan het vertellen bent dat ze het visueel voor zich zien
Tot ziens Suriname schrijf je dus dat wordt sparen om een keer terug te gaan
We wensen je het allerbeste weer hier met je opleiding. Het zal allemaal wel wennen worden maar fijn dat je iedereen weer in je armen kan sluiten
groetjes van ons Oom Jo en Tante Jopie -
18 Juni 2013 - 06:27
Sylvia:
Hoi Kayla,een beetje laat maar toch je laatste verhaal nog gelezen.Wij zijn trots op je hoor.En we hebben je nu gelukkig al gezien! Je ziet er geweldig goed uit.Deze ervaring heeft je zeker goed gedaan!
Groetjes Roel en Sylvia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
