Studie en Stage

Hallo,
We zijn hier in Suriname om te leren. Nou ik kan je zeggen we al veel geleerd hebben! Zoals: Basis stapjes van Salsa, hoe de bus werkt, hoeveel SRD een euro is, welke producten in welke supermarkt het goedkoopst zijn, dat we de datums van de producten goed moeten controleren voordat we het kopen, hoe we muizenpoep moeten opruimen, hoe we moeten wassen met koud water, wat we tegen de muggen moeten doen, waar we de leukste slippers kunnen kopen, waar het postkantoor is, waar het VVE kantoor is, hoe een kerkdienst gaat, hoe het taxi bedrijf in elkaar zit, dat alle grote gebouwen door Chinezen zijn gebouwd, dat we veel gerechten met kip en boontjes kunnen maken, dat we recht moeten staan als we 7.5 uur in de rij moeten staan (anders krijgen we last van onze rug), dat het heel koud is in de bioscoop, hoe we onze hangmat moeten ophangen, dat we altijd een paraplu bij ons moeten hebben en dat we ons goed moeten insmeren tegen de toch soms wel brandende zon.

Maar ja daar zijn we hier eigenlijk niet voor hé. We zijn hier voor onze studie en beloofde stage. Hieronder het beloofde verslag over de studie en stage.
Veel lees plezier!

Dinsdag ochtend om zeven uur begon ons avontuur. We hadden om acht uur afgesproken met Mevr. Penday. Zij is onze contactpersoon voor onze stage.
Ruim op tijd waren we aanwezig in het gebouw. We werden meteen vriendelijk begroet door Mevr. Penday. Maar helaas kon ze ons niet te woord staan want ze had plotseling een andere verplichting.
We werden doorverwezen naar Mr. Krad. Helaas wist deze beste man niet wat de bedoeling was van onze stage. Na vijf minuten stonden we weer buiten en waren we niks wijzer geworden over onze stage. We hebben wel onze telefoonnummers achter kunnen laten zodat Mevr. Penday contact met ons kan opnemen als ze tijd voor ons heeft.

Na deze beetje teleurstellende ochtend volgde ’s avonds onze eerste les op het IOL . Of nou ja op het HAVO 1 complex want het IOL zit vol. We moesten om half vijf aanwezig zijn in lokaal 4 voor het vak Transculturele Pedagogiek. We waren natuurlijk weer ruim op tijd en zaten om kwart over vier al in het juiste lokaal!
De lokalen zijn niet moeilijk te vinden. Er is een plein met een mooie grote boom in het midden en aan de zijkant van dat plein staan een rijtje lokalen. Geen gebouw met gangen dus maar gewoon lokalen naast elkaar.
Rond half vijf kwam de leerkracht ook binnen. Mevr. Plein. Een vriendelijke vrolijke Surinaamse vrouw. Tot vijf uur bleven er maar studenten binnen komen. Op een gegeven moment waren er te weinig stoelen voor de studenten. Dus die studenten moesten maar even in het lokaal naast ons een stoel halen.
De lokalen zien er ook anders uit dan bij ons natuurlijk , geen ramen, geen digibord, geen vaste setting van de stoelen en tafels, geen kasten, geen versiering maar wel een ventilator aan het plafond.
Toen alle studenten aanwezig waren begon de les. Mevr. Plein vroeg eerst hoe het met iedereen ging. Iedereen riep terug ‘goed’. Behalve één student die riep ‘slecht’. Mevr. Plein ging haar helemaal ondervragen waarom het slecht ging. Daarna kregen we een preek dat we wel genoeg rust moesten houden op een dag. Uiteindelijk kwam er een discussie opgang over of iedereen wel genoeg tijd voor zich zelf had en wel genoeg rustte. Dagmar en ik vroegen ons af hoeveel rust hun genoeg vinden en hoe druk ze het dan werkelijk hebben omdat tot nu toe alles nogal op het gemakje lijkt te gaan hier. Na deze leuke introductie kregen we uitleg over het vak. We moesten wel erg goed luisteren want soms praatte ze zo snel en op z’n Surinaams dat we het amper konden verstaan. Ze zei vaak “Ja toch?” dat was wel grappig. We hebben wel echt veel gelachen. De studenten waren ook niet op hun mondje gevallen en reageerde vaak op wat Mevr. Plein zei. De hele klas lachten luidkeels om elkaar. Het was dus erg gezellig. We kregen tijdens deze les nog geen lesstof het was een introductie les. Volgende week beginnen we er dus echt aan. Tijdens dit vak staat de volgende vraag centraal: ‘Hoe moet ik omgaan met mijn multiculturele groep’. Deze vraag gaan we beantwoorden aan de hand van allerlei verschillende perspectieven en invloeden. Aan de hand van de theorie moeten we formatieve samenwerkingsopdrachten doen en die verwerken in een persoonlijk verslag dat telt voor ons tentamen.

Vrijdag hadden we onze de andere twee vakken. Om half begonnen we met het vak ECD (Early Child Development). We zaten weer netjes op tijd in de les. Dit vak volgen we met nog zeven andere vrouwen.
De leerkracht kwam zelf een kwartier te laat. Ze was helemaal opgetut want ze had een feest van haar vader, eigenlijk had geen tijd om les te geven dus kwam ze maar voor een uurtje in plaats van twee uur.
De les was wederom erg gezellig. We moesten ons allemaal voorstellen waarbij we onze verwachtingen over het vak mochten uitspreken. Dit was wel grappig iedereen verwachtte wat anders: ‘nieuwe ontwikkelingen in Suriname’, ‘informatie over jonge kinderen die een knak hebben meegemaakt (hiermee bedoelde ze kinderen die een traumatische ervaring hebben gehad)’. En wij verwachten dat we veel verschillen opmerken in de omgang met jonge kinderen op verschillende gebieden tussen Nederland en Suriname.
Na nog een leuke kennismakingsactiviteit nam de leerkracht weer afscheid van ons en moesten we ander half uur wachten op de volgende les.
Na anderhalf uur gewacht te hebben zaten we weer netjes op tijd in de klas. Na nog eens een kwartier te wachten was er nog steeds niemand te zien, geen studenten geen leerkracht. Na wat rondvragen bleek dat onze les Culturele antropologie gelijk was met ECD. Organisatie foutje. Dus toen konden we weer naar huis hopend dat dit organisatie foutje volgende week opgelost is.

Het gaat dus allemaal niet echt van een leien dakje maar dat is niet erg. Na 7.5 uur in een rij te moeten staan, wachtend op een briefje waarop staat dat je de volgende dag nog eens 3 uur in de rij mag staan voor het inleveren van wat papieren, kunnen ze ons niet meer snel gek maken.


Nog een paar leuke feitjes die ik zag in de klas:
- De studenten schuiven niet hun stoel aan naar hun tafel maar gaan zitten en tillen de tafel naar zich toe.
- De studenten hebben constant hun mobieltje vast. Het werd niet storend ervaren door de leerkracht, ze werd zelf ook een keer in de klas gebeld. Er was zelfs een student die zijn oortje in hield!
- Voor de meeste vrouwen leken de stoeltjes te klein te zijn.
- Als voorbeeld naam gebruiken ze hier de naam Cobus in plaats van Jan :p


Wat een lang verhaal weer. Ik hoop dat het boeiend blijft om te lezen. Maar ja met de kou in Nederland kan je maar beter binnen blijven met wat leesvoer onder het genot van een kop thee of warme chocolade melk.

Groetjes,
Kayla

p.s. Onze eerste lessen moesten natuurlijk gevierd worden. Donderdag zijn Dagmar en ik voor de eerste keer gaan beesten in Paramaribo. Onze avond bestond uit salsa les, party bus richting het danscafé, dansen, drankjes doen, dansen, dansen, dansen en met de taxi terug.
Wat een geweldige avond was dat en wat kunnen die Surinaamse mannen goed dansen! Onze heup bewegingen trokken op niets vergeleken met wat zij allemaal konden!